Święty Klemens I (88-97 lub 101) Papież i Męczennik

Pochodził z Rzymu. Jego ojciec miał na imię Faustyn. Miał żydowskie pochodzenie i był niewolnikiem. Został uwolniony przez rzymskiego patrycjusza i na jego cześć nadał sobie imię Klemens. Znał jeszcze Św. Piotra, od którego przyjął chrzest i święcenia kapłańskie. Ok. 97 r. zrzekł się tytułu papieskiego na rzecz Ewarysta. Zginął śmiercią męczeńską. Podobno cesarz Trajan zesłał go na wygnanie na Krym i kazał go wrzucić do morza z kotwicą zawieszoną u szyi (ok. 101 – 102 r.). Relikwie Świętego zostały wydobyte w cudowny sposób przez Świętych Cyryla i Metodego, oni w zamian za oczyszczenie ich z zarzutu herezji i dyspensy odprawiania Mszy w języku słowiańskim przekazali je Papieżowi Hadrianowi II, on natomiast złożył je w bazylice S. Clemente. Świętemu przypisuje się autorstwo Listu do Koryntian, II Listu Św. Klemensa do Koryntian i dwóch listów do dziewic. Klemens jest patronem narodów słowiańskich, a także dzieci, górników, kamieniarzy, kapeluszników i marynarzy. W ikonografii św. Klemens przedstawiany jest w papieskim stroju pontyfikalnym. Jego atrybutami są: Baranek Apokalipsy, kotwica, którą uwiązano mu u szyi, księga, mały krzyż, paliusz. Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 23 listopada.